Son zamanlarda dünya mı küçüldü sen mi büyüdün? Sahip değilmişsin gibi hiçbir şeye, ait değilmişsin gibi hiçbir yere, sığamıyorsun odalara evlere. Çıkıp bi koşmaya başlasan, içindeki öfkenin hırsıyla kıtaları devirirsin. Boşa çektiğin kürekleri denize inip çeksen okyanuslar geçersin.Kurduğun düşlerin hepsi, olduğun yerden kaçmak üzerine kurulu ama ne yapacaksın? Kalacaksın.

Hep kendine kızgınsın hep kendine kırgın. Biri sana zarar mı verdi sen kendi cezalandırırsın. Arkandan atanları duyarsın, yüzüne sahtekarca gülenleri bilirsin ne yapacaksın? Susacaksın.

Uyku iyi bir seçenek bugünlerde. Uyurken gördüklerin uyanıkken gördüklerinden daha tatlı gelince yastıkla geziyorsun evin içinde. Rüyalar keyifli. Tak! Bir bulutun üzerindesin. Tak! Bir sahilde. Onlar da uzun sürmüyor değil mi? ne yapacaksın? Uyanacaksın.

Sen de kendini anlamazken mucize gibi birinin çıkıp seni anlamasını, anlatmasını hatta zahmet olmayacaksa, her kararsız kaldığında sana doğru olanı fısıldamasını bekliyorsun. En acı tarafı da daha çok beklersin onu da biliyorsun. “Olmaz”ı istiyor, oldurmayana güceniyorsun. İstediğin şey orda gidip almıyorsun. Eskiden alışmak sevmekten daha zor geliyordu şimdi istediğin şey uğruna savaşmak, vazgeçmekten daha zor geliyor. Ne yapacaksın cayacaksın.

Asosyallik tavan. Telefonları açmak zor. Whatsapptan yazana cevap vermek zor. Neyse şimdi değil sonra ararım dediklerin bi bakmışsın evlenmiş hatta doğurmuş. Dışarı çıksan gülmek zorundasın. Evde kalsan düşünmek. Adeta araftasın, firardasın, hastasın hatta. Kalabalık masalarda nasılsın sorusuna adetten iyiyimler, her şey yolunda mükemmeller, etrafa zoraki tebessümler ne yapıcaksın güçlüyü oynayacaksın.

Sen de biliyorsun aslında bi noktada tercihlerinle gemici düğümü haline getirdiğin bu hayat bi şekilde çözülecek. Boşluklar dolacak. Eksikler tamamlanacak. Evet bu zamana kadar çok söyledin “bundan beter olamaz” diye. Ve bugun “aslında o zamanlar iyiymişim” diye. Oluyormuş. Çok şey de istemiyorsun aslında. Ait olduğun yeri bulmak, bir şeylere sahip olmak. Sen allayıp pullayıp kendini çok iyi satamayanlardansın. Biri seni övse başın yerde. Ailen aslında seni pırıl pırıl yetiştirdi ama insanı insan yapan özellikler para etmiyor bu devirde. En çok kendi içine eğilmek büküyor belini. Biliyorum, sırf insanlar yanlış düşünmesin diye ertelemedin mi pek çok şeyi? Yeterince battın bence Derin bir suyun dibindesin, sen de biliyorsun daha da batamazsın ayakların basıyor ne yapacaksın? Hazırsın artık, çıkacaksın!